΄Οπως είχα γράψει εδώ, ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανα ήταν να αφαιρέσω τη βαλβίδα CDV, επειδή ο δίσκος πατινάριζε πολύ μέσα στην πίστα. Η βελτίωση ήταν άμεσα αντιληπτή, η αφαίρεση έπρεπε να γίνει ούτως ή άλλως, αλλά όπως φάνηκε δεν έλυσε τελείως το πρόβλημα. Ο δίσκος συνέχιζε να πατινάρει όταν ζεσταινόταν μετά από μερικούς γύρους στην πίστα.

Έτσι αποφάσισα να τοποθετήσω ένα ενισχυμένο aftermarket δίσκο-πλατώ, και με την ευκαιρία να μπει και ένα ελαφρύτερο βολάν. Το kit που επέλεξα ήταν της ACT (HS2-HDSS: οργανικός δίσκος – ενισχυμένο πλατώ – ρουλεμάν), και το συνδύασα με ένα βολάν αλουμινίου της Fidanza. Με την ευκαιρία, πήρα και ένα testpipe 60mm της Invidia, έτσι για την κουλτούρα… 😀

H τοποθέτηση έγινε στο B16a Workshop, πριν 3 ημέρες. Συνηθισμένος από τα miata, έπαθα πλάκα όταν διαπίστωσα το πόσο δύσκολο είναι να κατέβει το κιβώτιο στο S. Λύθηκε η γέφυρα μπροστά, λύθηκε η κρεμαγιέρα, κατέβηκε ελαφρώς το μοτέρ, βγήκε το χταπόδι, και άλλα που μπορεί να ξεχνάω. Απίστευτη μανούρα συγκρίνοντας με το MX-5.

Βγάζοντας τον μαμά δίσκο, διαπιστώσαμε με έκπληξη ότι η κατάσταση του ήταν πολύ καλή, και δεν δικαιολογούσε αυτά τα συμπτώματα. Οπότε μάλλον το μαμά ανταλλακτικό και πάλι δεν είναι για πολλά-πολλά, όπως στα φρένα.

Τοποθετήθηκε το βολάν και ο δίσκος, και το αμάξι ξαναδέθηκε:

Να σημειώσω ότι το μαμά βολάν ήταν 6.4 κιλά, και το fidanza 3.4. Οπότε το μαμά βολάν του ευρωπαϊκού AP2 είναι τελικά ελαφρύ, και όχι 10 κιλά όπως στο αμερικάνικο 2.2lt AP2.

Μετά ήρθε η σειρά του testpipe. Εντάξει, ένα κομμάτι σωλήνα είναι, οπότε δεν έχουμε και πολλά να πούμε. Έλα όμως που πάνω στο testpipe είναι η υποδοχή για τον δεύτερο αισθητήρα λάμβδα. Για να μην ανάβει λοιπόν CEL από αυτόν τον αισθητήρα, η κοινή πρακτική στα παλιότερα μοντέλα ήταν να βάζουν αποστάτες που κρατάνε τον λάμβδα λίγο πιο έξω από τον αυλό της εξάτμισης. Επειδή όμως στα ηλεκτρόγκαζα AP2 οι αισθητήρες έγιναν πιο ευαίσθητοι (και ο μπροστά έγινε WB), το κόλπο με τους αποστάτες είχε μεγάλο ποσοστό αποτυχίας, και το CEL άναβε. Έτσι κατέληξα σε αυτήν τη λύση:

Είναι ένας αποστάτης, ο οποίος έχει ενσωματωμένο έναν μικροσκοπικό καταλύτη! Απίστευτα έξυπνη ιδέα, η οποία απ’ότι διαβάζω, δουλεύει κιόλας. Εμένα πάντως, μετά από περίπου 400 χιλιόμετρα, δεν μου άναψε ακόμα CEL.

Την Πέμπτη έβαλα τον δίσκο, έπρεπε να τον στρώσω για 300-400 χιλιόμετρα, και την Κυριακή είχα αγώνα GTCC στη Τρίπολη. Μέχρι την Κυριακή είχα κάνει μετά βίας 50-60 χιλιόμετρα, οπότε το όλο στρώσιμο θα ήταν τα χιλιόμετρα μέχρι να πάω Τρίπολη. Ήξερα ότι μπορεί να μετανοιώσω για το πλημμελές στρώσιμο, αλλά δεν έβλεπα την ώρα να τα δοκιμάσω όλα αυτά μέσα στην πίστα. Όμως μία πρόκα (ή κάτι άλλο αιχμηρό τέλος πάντων) είχε διαφορετική άποψη. Στο δρόμο για Τρίπολη, κάποια στιγμή άρχισα να χάνω αέρα στο πίσω δεξιά λάστιχο, μέχρι που το κατάλαβα από τη συμπεριφορά του αυτοκινήτου στο πάτα και στο άσε.  Αναγκάστηκα να προχωρήσω για 30 χιλιόμετρα (μέχρι το επόμενο βενζινάδικο), ουσιαστικά χωρίς καθόλου αέρα στο λάστιχο, με αποτέλεσμα να το καταντήσω έτσι (παρότι έβαλα τον ειδικό αφρό στο βενζινάδικο):

Ευτυχώς βρήκα ανοικτό βουλκανιζατέρ στην Τρίπολη, έβαλα δύο μεταχειρισμένα 225 λάστιχα στις πίσω 8.5άρες ζάντες, και επιβεβαίωσα πόσο τρόμπες είναι όσοι κάνουν στρέτσινγκ. Το 225/45 απλά δεν φούσκωνε, και βάλαμε 225/50 για να καταφέρουμε να το φουσκώσουμε. Και κάποιοι αυτό το κάνουν επίτηδες για να είναι JDM και καλά…

Φορτώσαμε το άλλο 8άρι στο πορτ-παγκάζ, και πήγαμε με τον KingManos στη πίστα ως απλοί θεατές, αφού με ημισλίκ μπροστά και μεταχειρισμένα πολιτικά πίσω μόνο για drift πας. Κάνοντας όμως τον απολογισμό της ημέρας, μπορεί αυτή να γαμήθηκε πατόκορφα, αλλά αφενός δεν σκοτωθήκαμε, και αφετέρου θα στρωθεί σωστά ο δίσκος πριν τον ζορίσω. Κάτι είναι και αυτό…

Όσον αφορά την αίσθηση του συμπλέκτη, το πεντάλ είναι αρκετά πιο σκληρό και οι αλλαγές είναι πλέον πολύ πιο hardcore αφού δεν υπάρχει ίχνος πατιναρίσματος. Με το βολάν δεν μπορώ να πω ότι είδα καμία τρελή διαφορά στο στροφάρισμα, αλλά είδα μεγάλη διαφορά στην απόκριση του γκαζιού στο rev matching και στο heal&toe. Επίσης, πριν την αντικατάσταση του βολάν, όταν ήμουν WOT,άφηνα το γκάζι και πάταγα τον συμπλέκτη για να κάνω την αλλαγή κοντά στον κόφτη, το μοτέρ συνέχιζε να ανεβάζει κάποιες στροφές, μάλλον από αδράνεια. Αυτό το φαινόμενο εξαφανίστηκε.

Για το testpipe, δεν ξέρω εάν πήρα 5 άλογα, αλλά ξέρω ότι ο ήχος της εξάτμισης απέκτησε μια ευχάριστη χροιά. Δεν νομίζω ότι αξίζει να πηδάς το περιβάλλον για αυτά τα “κέρδη”, θα αξίζει όμως περισσότερο εάν είναι να χαμηλώσεις το vtec αρκετά με ένα flashpro (πράγμα που δεν γίνεται με τον καταλύτη στη θέση του).